શબ્દોને શોધવા ગયાં, અર્થો ભુલી ગયા;વર્ષો બધાં વિતી ગયાં, ચહેરો ભુલી ગયાં પુષ્પોને ચૂંટવા ગયા, ખુશ્બૂ ભુલી ગયાંએનું મકાન શોધવામાં, રસ્તો ભૂલી ગયાં. વ્હાલને વહેંચવા ગયા, વેચાઈ ખુદ ગયા;તમને જો પામવા ગયા, જગને ભુલી ગયાં સાકીને પૂછવા ગયા, આંસુ ક્યાં ગયા?અડધા ભળી ગયા સુરામાં, અડધા ભુલી ગયા. સૂરજને ખોળવા ગયા, સૃષ્ટિ ભુલી ગયાંપત્થરને પૂજાતા ‘કમલ’, …
એક કાગળ, એક કલમ, કંપન ભરેલું કાળજું,વચ્ચે એક કવિતાનું, અમથું, અમથું, શરમાવું. વાસંતી વાયરામાં, પુષ્પોનું લહેરાવવું.ટહુકે કોયલના, સરગમનું સર્જાવવું,વચ્ચે એક શાયરનું, અમથું, અમથું ભમરાવવું.. રાતે, હોઠોનું ધીમું ધીમું મુસ્કુરાવવું,પરોઢે ગઝલનું ગેસુમાં ગુંથાવવું,વચ્ચે એક શમણાને, અમથું અમથું, પંપાળવું.. પ્રણયનું પહેલ છે, નયનોનું ટકરાવવું,મહોબ્બતની મંઝિલ છે, આતમને મિલાવવું,વચ્ચે એક હૈયાનું, અમથું, અમથું, નંદવાવવું… ગીતાની શરૂઆત અર્જુનનો વિષાદયોગ,ગીતાનો …