શબ્દોને શોધવા ગયાં, અર્થો ભુલી ગયા;
વર્ષો બધાં વિતી ગયાં, ચહેરો ભુલી ગયાં
પુષ્પોને ચૂંટવા ગયા, ખુશ્બૂ ભુલી ગયાં
એનું મકાન શોધવામાં, રસ્તો ભૂલી ગયાં.
વ્હાલને વહેંચવા ગયા, વેચાઈ ખુદ ગયા;
તમને જો પામવા ગયા, જગને ભુલી ગયાં
સાકીને પૂછવા ગયા, આંસુ ક્યાં ગયા?
અડધા ભળી ગયા સુરામાં, અડધા ભુલી ગયા.
સૂરજને ખોળવા ગયા, સૃષ્ટિ ભુલી ગયાં
પત્થરને પૂજાતા ‘કમલ’, ઈશ્વર ભુલી ગયાં
સ્વર : ઉ. સુજાત હુસૈન ખાન, પૂર્વી પરીખ
કવિ – કમલેશ સોનાવાલા